Over Hulp bij Hoogbegaafdheid
Hulp bij Hoogbegaafdheid is opgericht met de missie om hoogbegaafden en hun families te ondersteunen in hun zoektocht naar passende hulp en educatie. Wij bieden een platform waar gebruikers eenvoudig toegang hebben tot een breed scala aan gespecialiseerde diensten en producten. Ons doel is om een brug te slaan tussen hoogbegaafden en de hulp die zij nodig hebben om hun potentieel volledig te benutten.
Ons Team

Joyce Blok
Oprichter
Hoogbegaafd ben je je hele leven, maar ontdekken dat je het bent is niet vanzelfsprekend. Zeker de mensen van mijn generatie komen er pas achter als hun kind vastloopt in het onderwijs en na een een intelligentieonderzoek hoogbegaafd blijkt te zijn. Zo ging het bij mij ook. Het gevoel, als je leest dat je hoogbegaafd bent en zoveel puzzelstukjes in elkaar ziet vallen, is overweldigend en emotioneel. Het voelde als een soort openbaring en een opluchting. Ik hoef niet in een hokje te passen en ik ben niet van de labels, maar toch gaf het ergens een heel fijn gevoel. Dat kan eigenlijk ook niet anders in een maatschappij als deze en een onderwijssysteem die vindt dat iedereen hetzelfde moet zijn. Pas je niet binnen het gemiddelde en pas je niet binnen het one-size-fits-all onderwijssysteem dan voel je dat, je voelt je anders. Ruimte voor het unieke individu is er eigenlijk niet. Als deze meetlat er niet zou zijn en elk individu mag excelleren op zijn of haar manier, dan heb je (bijna) geen hokjes nodig. Dan heb je ook geen labels nodig om je begrepen te voelen of om te mogen leren op jouw manier.
Mijn zoon is het voorbeeld dat het “label” hoogbegaafd nooit nodig was, totdat hij naar school ging.
Voordat mijn zoon naar school ging, was hij altijd vrolijk, lief, sociaal, leergierig, actief. Hij stond energiek en zonder zorgen in het leven. Hij ontwikkelde zich uitstekend.
Uiteraard zagen wij als ouders dat onze zoon pienter was. Als je zoon met 3 jaar al de bedragen op prijskaartjes kan lezen en begint te rekenen met geld, dan sta je wel even te kijken. Voor mij was het ook niet heel ongewoon, volgens mijn ouders was ik ook altijd vlug met alles. Met 4-5 jaar kon ik al goed lezen en las ik voor het slapengaan mijn verzameling pixieboekjes.
Wij volgden gewoon het tempo van onze zoon. Hij had een enorme leerhonger en pikte dingen snel op. Wij boden hem dat en het ging allemaal in een natuurlijke flow, spelenderwijs en ongedwongen. We hadden een gezond en gelukkig kind, vol energie, enthousiasme en levenslust.
In november 2017 begon hij vol verwachting aan zijn schoolavontuur. Blij liep hij tussen mij en zijn vader de klas in. Ik zie hem nog zo zitten in de klas, direct lachend en gek doen met de andere kinderen. Maar tegen elke verwachting in bleek deze dag het begin te zijn van een hele berg ellende.
Dankzij school is onze zoon al heel snel thuis komen te zitten met een enorme schoolweerstand en schooltrauma, veroorzaakt door een juf die op zijn eerste schooldag dreigde tape op zijn mond te plakken, omdat hij even huilde, tot aan het onderwijs wat totaal niet passend was.
We zagen ons kind op een manier zoals we hem nog nooit hadden gezien, de paniek, de boosheid en frustratie als hij naar school moest. Als je ziet dat je kind een enorm schooltrauma heeft opgelopen en elke ochtend een zware beproeving is voor hem, dan ga je als moeder strijden voor het welzijn van je kind.
Dat strijden heeft bijna 7 jaar geduurd. Waar je in terechtkomt als je kind een schoolweerstand heeft, dat tart elke verbeelding. Nooit had ik verwacht verwikkeld te raken in een conflict met het (onderwijs)systeem. Ik heb ervaren en met eigen ogen gezien hoe ziek het reguliere onderwijs is. Niet alleen in de klas, maar het hele systeem erachter.
We hebben ontzettend veel nare ervaringen opgedaan, maar gelukkig wist ik uiteindelijk een aantal fijne professionals om ons heen te verzamelen die vierkant achter ons zijn gaan staan. Maar dat is nogal een zoektocht geweest. Ga maar eens zoeken op onbekend terrein: Bij wie laat je een intelligentieonderzoek doen? Wie kun je nog wel vertrouwen na zoveel nare ervaringen en wie heeft wel de expertise in huis?
De grootste strijd is eindelijk gestreden. We hebben uiteindelijk vrijstelling van de leerplicht gekregen. Rust! Ons verhaal eindigt hier natuurlijk nog niet, want deze 7 jaar heeft behoorlijk zijn tol geeist. Maar we kunnen nu in rust verder gaan.
Vanuit moeilijke situaties ontstaan vaak goede oplossingen en mooie ideeën. Deze website is daar een voorbeeld van. Ik wens niemand de strijd en stress toe waar wij en vele andere ouders van hoogbegaafde kinderen doorheen zijn gegaan. Ik gun andere ouders en kinderen dat ze niet dezelfde weg hoeven te bewandelen als wij. Ik wil het voor hen makkelijker, overzichtelijker en fijner maken. Niet eerst door de ellende van reguliere instanties, maar direct bij de juiste mensen terechtkomen. Mensen met de juiste expertise en met een hart voor hoogbegaafden.
Zo is Hulp bij Hoogbegaafdheid ontstaan. Samen met mijn team hoop ik het verschil te kunnen maken voor (ouders van) hoogbegaafden.

Nicolette Teeler
Tekstschrijver

Jesse Russeler
Relatiebeheerder & Social Media
Hoogbegaafdheid in Nederland
Ongeveer 2% van de Nederlandse bevolking wordt als hoogbegaafd beschouwd, wat neerkomt op meer dan 340.000 mensen.
Hoogbegaafdheid in België
Ongeveer 3% van de Belgische bevolking wordt als hoogbegaafd beschouwd, wat neerkomt op meer dan 345.000 mensen.